کارفرمایان و کارگران و کارمندان دارای حق و حقوق و وظایف قانونی گوناگونی هستند. از دیدگاه قانون، تکلیف مواردی همچون بیشترین تعداد ساعت کار مجاز، حق استفاده از مرخصی و استفاده از بیمه های همگانی از پیش تعیین شده است.
درحالت عادی، قراردادهای کاری بطور کتبی نوشته شده و امضا می شوند، ولی قراردادهای شفاهی هم دارای اعتبارهستند. در این خصوص وظایف و تعهداتی که در قانون بعنوان حقوق تعهدات الزامی (Obligationenrecht) به تصویب رسیده است ملاک می باشند. در این قوانین کمترین استانداردهای ممکن تعیین شده اند. به این ترتیب کسانی هم که فاد قرارداد کتبی هستند وظایف و حق و حقوقشان مشخص گردیده است.
کارمندان در سوئیس دارای حقوق قانونی مختلفی هستند. مهمترین آنها عبارتند از:
کارفرمایان موظفند کارکنان خود را در بیمه تامین اجتماعی ثبت نام کنند و برای آنها بیمه حوادث بگیرند و بخشی از حق بیمه را بپردازند.
همه کارکنان حق دارند حداقل 4 هفته مرخصی با حقوق دریافت کنند. این به نسبت افرادی که با دستمزد ساعتی کار می کنند یا به صورت پاره وقت کار می کنند نیز صدق می کند.
حداکثر زمان مجاز کار 50 ساعت در هفته است. در برخی صنایع تنها 45 ساعت است.
کارمندان حق دارند یک مرجع شغلی کتبی داشته باشند.
هرکس بیمار شود یا تصادف کند و بیش از سه ماه در شرکت کار کند برای مدت معینی مستحق اجرت است.
زنان باردار و زنانی که فرزندی به دنیا آورده اند از حقوق ویژه (مرخصی زایمان) برخوردارند.
در کشور سوییس چیزی به نام پایه حقوق وجود ندارد. ولی با این وجود در بسیاری از مشاغل، یک قرارداد کلی وجود دارد (GAV) که در آن پایینترین میزان حقوق دریافتی یک فرد نوشته شده است. زنان و مردان حق برخورداری از حقوق ماهیانه یکسان را در برابر کار مشابه دارند. میزان حقوق نوشته شده در قرارداد، مبلغ کلی حقوق ماهیانه می باشد. حقوق پرداختی به افراد، حقوق خالص آنان است که در آن،(Sozialabzüge) کسربیمه تامین اجتماعی، مبالغی که برای بیمه های اجتماعی(Sozialabzüge) از حقوق کلی کسر گردیده است. از بیشتر افرادی که دارای اجازه اقامت از نوع ب B ،اقامت از نوع N و یا اقامت کوتاه مدت از نوع L و یا اقامت گذر از مرز G هستند،به علاوه این مالیات مستقیم از درآمد (Quellensteuer) از حقوق ماهیانه آنها کسر می شود.مبالغ بیمه درمانی اجباری بخشی از کسر حقوق در سوئیس نیست.
درهنگام فسخ (باطل کردن) قرارداد باید کارفرما و کارگر دقت نمایند که مهلت های تعیین شده در قرارداد را رعایت کنند. اخراج فوری و بدون قیدوشرط تنها در شرایط خاصی امکان پذیر می باشد. در این حالت، شخص می تواند از کارفرمای خود درخواست ارایه دلایل کتبی بنماید. کسی که بیمار شده، برایش حادثه ای اتفاق افتاده، حامله است و یا بچه ای به دنیا آورده، بطور ویژه ای در برابر اخراج مورد حمایت قرار می گیرد. سوء استفاده از قوانین مربوط به اخراج ممکن است به وسیله دادگاه و از راه قانونی مورد پیگرد قرار بگیرد. درصورتیکه کارگزار خودش تقاضای فسخ قرارداد را بنماید، ممکن است برایش عواقبی در رابطه با میزان حمایت ازاو و استفاده از بیمه های بیکاری در پی داشته باشد.
